دریاهنگ

آهنگ دریا

دریاهنگ

آهنگ دریا

گر در طلب گوهر کانی، کانی
ور در هوس لقمه نانی، نانی
این نکته رمز اگر بدانی دانی
هرچیز که در جستن آنی، آنی

*مولانا*

طبقه بندی موضوعی

۴ مطلب در تیر ۱۳۹۴ ثبت شده است

یاحق...


چندی پیش، به وبلاگ یکی از دوستان اینستایی مان دست یافتیم(البته خودشان آدرس دادند ها) که اگر اشتباه نکنم، قبل ترها هم بی این که نویسنده اش را بشناسم، وبلاگش را دیده بودم! نکته جالب و حائز اهمیت(برای من البته) این بود که کسی که با دیدن عکس ها و خواندن کپشن های اینستاگرامش دیده بودم، با کسی که از وبلاگش برای خودم ساخته بودم، کاملا تفاوت داشت! شخصیت اینستایی اش که به نظرم به شخصیت واقعی اش خیییلی نزدیک تر است، برایم خییلی دوست داشتنی تر بود از شخص وبلاگی اش! البته احتمالا دوست عزیز من، این ها همه هست و این ها همه نیست...

نمی دانم تا به حال برای تان پیش آمده که با دوستی که از نزدیک می شناسیدش، از طریق یکی از این شبکه ها، چت کنید و حس کنید کسی که دارید با او چت می کنید، با کسی که می شناسید خیلی فرق دارد؟!

القصه این که انگار، در مجازی، همه مان، رنگ و لعابی دیگر می گیریم و عطر وجودمان عوض می شود؛ نه این که عوض شود؛ بهتر است بگویم کامل تر می شود؛ ابعاد پنهان وجودی مان رخ می نمایند؛ و این می تواند خیلی خوب باشد یا خیلی بد. 

مراقب شخصیت هایی که از خود می سازیم باشیم!


+ حسی به من می گوید سر و ته مطلبم معلوم نشد! این طور است؟!!

۷ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۱ تیر ۹۴ ، ۰۲:۴۷
**راضیه **

یاحق...


این روزها، در این شبکه های اجتماعی که اکثرمان عضو چندتا از آن ها هستیم، پیامی دست به دست شد با این مضمون که اگر کسی بگوید زیاد برایم دعا کن، می فهمی که گرفتاری بزرگی دارد و بی طاقت می شوی که به هر کسی که می رسی می گویی که یک نفر خیلی ملتمس دعاست و برایش دعا کنید تا گره از کارش باز شود و خودت هم کلی برایش دعا می کنی...

در همان پیام نوشته بود که حالا مولای مان، صاحب مان، برای فرج شان، از ما خواسته اند که دعا کنیم...

بیایید این شب ها بسیار برای فرج ایشان دعا کنیم.

باشد که دعای ما روسیاهان، به درگاه حق مقبول افتاده و در امر فرج، تعجیل...


+ التماس دعا...

۵ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۶ تیر ۹۴ ، ۱۵:۱۳
**راضیه **

یاحق...


نمی دانم از کهولت سن است یا این که واقعا زمان، زود می گذرد! انگار همین دیشب بود که با شوق و ذوق اولین سحر ماه مبارک رمضان را چشیدیم. باورم نمی شود که به این زودی شب های قدر از راه رسیدند.

سال گذشته همین موقع در وبلاگ خدابیامرزم در بلاگفا، نوشته بودم که هر سال منتظر شب های قدر بودم اما امسال نه؛ هر سال هیچ دعایی برای خودم نداشتم اما امسال دارم...

راستش را بخواهید، امسال هم منتظرش نبودم اما بر خلاف پارسال، هیچ دعایی برای خودم ندارم؛ یعنی دعای مشخص و ویژه ای ندارم؛ از شما چه پنهان، مشخص و ویژه دعا کردن، به من نمی آید؛ برآورده نمی شود و اگر هم بشود، شرایطی پیش می آید که از دعاکردن آن زمانم پشیمان می شوم. ناگفته نماند که می گویند، عوض دعاهایی که می کنی و برآورده نمی شود، برایت اجر اخروی می نویسند.

القصه که بهترین شب های سال از راه رسیدند و ای کاش، غفلت نکنیم؛ ای کاش قدر این شب های بزرگ را بدانیم و درک کنیم که شبی که گفته اند از هزار ماه  بالاتر و برتر از، چه شبی است و چه فضیلت هایی دارد.

رجب آمد، ندای این الرجبیون سر دادند، خواب بودیم؛ شعبان، ماه پیامبر(ص) آمد، غفلت کردیم؛ حالا که درهای آسمان باز است و شیطان در غل و زنجیر، ای کاش حواس مان باشد و خوب از لحظه لحظه هایش استفاده کنیم.


+ جایی خواندم که حالا که شیطان در غل و زنجیر است، هرچه کنیم، گردن خودمان است؛ پس مراقب اعمال مان باشیم.

++ بعد از دعا برای فرج یار، برای شفای همه بیماران دعا کنید.

+++ در پایان، وقتی اگر باقی بود، منِ سراپا تقصیر را هم از دعاهای تان بی نصیب نگذارید.

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ تیر ۹۴ ، ۱۴:۴۲
**راضیه **

یاحق...


سال ها قبل، ناشناخته بود؛ افراد کمی بودند که به آن مبتلا می شدند؛ مثلا به ناگاه، کسی را در اتوبوس می دیدی که ابرو و مژه ندارد و کلاه گیسی طلایی را یک وری روی صورتش انداخته است.

اگر اشتباه نکنم، آن زمان ها بیشتر افرادی مبتلایش می شدند که مشاغلی خطرناک و در معرض اشعه x و چیزهایی از این دست داشتند...

حالا اما هرجا که بنشینی، صحبت از یک فرد جدید است که به کنسر یا همان سرطان گرفتار شده است؛ حال هرکسی را که بپرسی، می شنوی که فلان کس از بستگانش بیمار شده و این یعنی فاجعه...

فاجعه است که هر روز این بیماری خطرناک که هنوز عامل آن ناشناخته است، مبتلایان جدیدی پیدا می کند؛ این فاجعه است که دکتر گرانپایه، جراح عمومی، در برنامه خندوانه می گوید که از هر هفت یا هشت خانم، یک نفر مبتلا به سرطان پستان می شود؛ این فاجعه است که متخصصین می گویند که سبک زندگی اشتباه مردم ایران، دلیل این آمار بالاست؛ این فاجعه است که هیچ کس به فکر تغییر این سبک غلط نیست؛ این فاجعه است که تولیدگران ما به جای سلامتی مردم، به فکر هر چه پرتر کردن جیب خودشان هستند؛ این فاجعه است...

چه باید کرد؟!


+ در این روز و شب های عزیز و مبارک، بیماران را از دعای خیر خود فراموش نکنید.

۳ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۸ تیر ۹۴ ، ۰۱:۰۲
**راضیه **